Najaar 2014

In de herfstvakantie van 2014 had ik wederom geen plannen. Ik had een klimdag gepland met mensen van de ESAC op 18-10-2014 en ik dacht ‘goh, nu ik toch al in België ben’. Ik ben na het klimmen blijven slapen bij de ouders van Tim van Vliet die zelf ook een leuke blog heeft. Op zondag heeft Tim me ’s ochtends afgezet bij de oprit van de snelweg. Vanaf daar ben ik gaan liften naar Stavelot, waar ik in het voorjaar ben geëindigd.

Ik heb geleerd van mijn vorige ervaring en heb voor vandaag veel tijd ingecalculeerd voor het liften en zal vervolgens een korte etappe lopen naar een camping in Vielsalm. Het liften ging redelijk vlot dus om 10:30 begin ik aan de wandeling. De herfst bevalt me gelijk al, het bos is prachtig. Dit weekend is het schijnbaar een of ander jagersweekend waarbij een heel stuk bos is afgezet voor jagers. Met bordjes word je gewaarschuwd dat je er niet door mag. Maar ja ik ben toch de GR aan het lopen en wist anders niet hoe lang ik om zou moeten lopen en hoe. Ik heb de waarschuwingen genegeerd en gewoon de route gevolgd, denkend dat ik een nogal opvallende verschijning ben met mijn rugzak. Uiteindelijk was het een brede bosweg en heb ik nergens jagers gezien. In Vielsalm eten, biertjes en anders lekkers gehaald bij de supermarkt en nog een klein stukje gelopen naar de camping. Deze was gelukkig nog open, dus ik mocht een plekje uitzoeken voor 5€.

Vandaag blijft enigszins op hoogte, enkel korte stukken op en af. Het is een lange etappe met mooi weer en mooie vergezichten. Uiteindelijk beginnen de kilometers er weer in te slijten en verlang ik naar de camping. In Ouren aangekomen kan ik de winkel niet vinden, dus maar naar de camping. Deze blijkt gesloten. Ik bel aan bij het woonhuis op het erf. Hier opent een meisje de deur, ‘de camping is gesloten’, zegt ze, maar ze zal even haar ouders bellen (die zijn er niet). Ik mag een plekje zoeken en het meisje vult mijn flessen voor me. Vanavond zal ik het moeten doen met een gevriesdroogde maaltijd.

Bij vertrek van de camping zie ik in het dorp een visserswinkel. Of een winkel met visartikelen in de etalage, toch maar even kijken. En ja hoor, dit is het winkeltje dat in het gidsje is beschreven. Ik koop brood en beleg en ben weer verder op weg. Al snel ben ik bij het drielandenpunt, de 145km in België zitten er al weer op. Het pad volgt de rivier de Ouren: langs de steile flank gaat het pad op en neer, van de waterrand tot een kleine honderd meter erboven. Dit is een erg mooi stuk, mede omdat er geen bebouwing en geen weg is buiten het GR pad. Na een paar uur lopen begint het te regenen. Ik zit in een dip, de dag van gisteren was toch wel zwaar. In Rodershausen vind ik het mooi geweest, vooral de regen is te veel. Bij het bushokje blijkt de bus over een klein half uurtje te komen. Ik had al besloten niet te gaan liften en het OV te gebruiken. Na een lange rit met enkele malen overstappen ben ik weer thuis.