In 2014 had ik een aantal weken vakantie en ik wilde graag op pad. Alleen was er niemand die ook vrij had en ik had slechts een beperkt budget. Ik had me al een tijdje verdiept in lange afstand wandelen. Hierbij is mijn oog gevallen op de GR5, deze gaat van Hoek van Holland naar Nice: door de Ardennen, de Vogezen, de Jura en uiteindelijk de Alpen. Ik houd van wandelen in de bergen en besloot om het traject in Nederland en in Vlaanderen links te laten liggen en vanuit Maastricht te beginnen. Met de hulp van diverse online bronnen en de aanschaf van het (Franse) gidsje “GR5 Wallonie et grand-duché de Luxembourg”, ben ik van start gegaan.
Om 7u in de trein naar Maastricht. Tas vol ingepakt met eten voor de dag en avond. Ik had van te voren gezien dat het Pieterpad door Maastricht gaat en bovenop de Pieterberg samenkomt met de GR5. Vanuit het station de Maas over gestoken en vond meteen de markering. Volgens mijn inschatting zou het ongeveer een uur lopen zijn naar Kanne waarna de route me volgens het boekje in een kleine 30km naar de camping zou brengen. Met mijn inschatting van een uur lopen naar Kanne kwam ik mooi bedrogen uit. Het bleek uiteindelijk meer dan 2 uur te zijn. Omdat ik al doorhad dat mijn tijdsplanning hierdoor in de knoop zou komen heb ik nog ongeveer een uur doorgelopen voor mijn eerste pauze. Het was echter wel mooi en de dorpjes na Kanne deden al wel denken aan de Ardennen en dat Nederland al ver achter me lag. Na een aantal dorpjes langs een beekje boog je route af over de velden. Dit was erg saai en lang, kilometers lang akkerland en de benen begonnen al aardig moe te worden. De route stak vervolgens de Maas weer over en ging door Visé weer omhoog. In Visé met een uitgedroogde blik mijn fles (die al geruime tijd leeg was) bijgevuld in een café. Vanuit Visé zou het nog 8km zijn tot aan de camping, eigenlijk had ik moeten stoppen, maar ik wilde me aan het plan houden dus ging ik maar door. Dit laatste stuk heb ik veel pauze genomen, ik was kapot. Na elk half uur lopen een kwartier zitten. Door de trage voortgang was het al aan het schemeren toen ik door Saint-Remy liep. Nergens een bordje camping gezien dus ik dacht ik loop wel een stukje door, misschien is het wat verder. In het bos 500m na het dorp zag ik mensen bezig bij een huisje. Hier heb ik geïnformeerd naar de camping. Het bleek een Nederlander te zijn die net nieuwe huurders zijn vakantiehuisje liet zien. Hij kende het dorp dus goed, maar zei dat er geen camping is. Ontgoocheld en uitgeput nam ik zijn aanbod aan om mijn tent in de wei onder het vakantiehuisje op te zetten. Bij het aardige gezin wat in het huisje ging verblijven mocht ik van alles gebruik maken, maar omdat ik me niet op wilde dringen heb ik alleen mijn flessen en pan met water gevuld voor het koken. Nadat ik pasta had gemaakt (veel te veel) en gegeten ging ik uitgeput naar bed.
Ik heb veel geleerd van deze eerste wandeldag en heb het ook echt ervaren als een vuurdoop. De volgende fouten zal ik niet nog eens maken:
Mijn bepakking was veel te zwaar (ongeveer 18kg) : dit komt door allerlei onnodige dingen zoals extra kleding, maar vooral door eten en drinken. Ik had voor twee dagen eten bij, met hierbij twee dingen uit blik (worstjes). Daarnaast had ik ruim 2.5L water bij (die ik dus heb bijgevuld in Visé). De les is dat je niet zoveel water nodig hebt, vanaf heden doe ik het met 1 a 1.5L, je kunt dit immers overal bijvullen. Eten kun je ook onderweg kopen en koop dan geen zware dingen, tenzij je echt dicht bij je overnachtingsplek bent.
Schat afstanden en tijden conservatief in, dan kan het alleen maar meevallen.
Begin op de eerste wandeldag voorzichtig, je moet ook nog inkomen. In het vervolg zal ik maximaal 20km aanhouden voor de eerste wandeldag.
Neem op tijd pauze.
Ben bereid om van je plan af te wijken. Kosten wat kost op de camping komen die er uiteindelijk niet blijkt te zijn is niet leuk.
30-4-2014 Saint Remy – camping domaine de Wégimont 14.7km
Om half 8 uit mijn tent. De plek die ik gekozen heb in de schemering blijkt niet erg verdekt opgesteld te staan, er zijn al veel hardlopers en andere die me vanaf het pad zien. Na snel te hebben ontbeten (de leftovers van de pasta) snel alles ingepakt. Na weer water te hebben gevuld bij het vakantiehuisje ben ik rond half 9 op pad. Al snel ga ik even rusten, de kilometers van gisteren hebben er toch wel ingehakt. Ik ontmoet twee andere GR5 wandelaar. Zij hebben het zelfde traject als ik in twee dagen afgelegd. Zij hadden wel op de camping geslapen waar ik eigenlijk ook heen wilde. Zij hadden de eigenaar van de camping gebeld (nummer staat in het gidsje) en die heeft hun opgepikt vanaf de kerk. De camping bleek uiteindelijk geen camping te zijn, maar een gastvrije wandelliefhebber die zijn achtertuin ter beschikking stelt. Er zijn wel aparte sanitaire voorzieningen met een douche en het zou een stuk aangenamer zijn geweest dan het weiland waar ik stond. De rest van de dag heb ik met het koppel samengelopen. Het tempo was prettig, hierdoor was ik gedwongen wat rustiger aan te doen en ik merkte dat ik daar aan toe was. De route ging door een glooiend landschap wat niet al te noemenswaardig was. Om 14:30u. waren we al op de camping en ik vond het wel prima zo. Na het installeren lekker op mijn matje in het zonnetje gelegen en wat gelezen. ‘s Avonds de rest van mijn voorraad eten opgemaakt en weer vroeg naar bed.
De rust van gisteren heeft me goed gedaan. Ik voel me weer fit. Dat komt goed uit want in Spa is pas de eerst volgende camping. Ik ben eerder klaar dan mijn wandelgenoten en ben een veel grotere etappe van plan dan zij, dus ik wens ze het beste en ben weer alleen op pad.
Mist in de ochtend
In het eerste dorp dat een winkeltje heeft kom ik erachter dat het 1 mei is, een nationale feestdag in België. ‘Ai’ denk ik, als er maar iets open is. Ik loop verder en begin af te dalen naar de rivier ‘La Vesdre’. Het uitzicht is schitterend en het hoogteverschil laat mij merken dat de Ardennen hier echt beginnen. In Nessonvaux is gelukkig een supermarkt open dus ik koop lunch en avondeten (spaghetti met spinazie en kaas). Hierna is het flink klimmen en volgt een mooi stuk door de bossen met veel hoogteverschil. Tegen de tijd dat ik de lange afdaling naar Spa inzet ben ik toch al weer aardig moe. In Spa ben ik wel toe aan een pauze, het stadje is iets groter dan verwacht dus het duurde even voordat ik in het mooie centrum was. Hier heb ik op een terrasje genoten van een dure cola: die had ik wel verdiend. Het was daarna nog wel een eindje naar de camping, die aan het einde van Spa ligt. Gelukkig kon dit wel langs de route. Op de camping begon het te regenen net toen ik met het koken begon, dit heb ik dus vanuit de tent gedaan:
Vandaag begint met de grootste klim van dit traject. Omdat het nog vroeg is, is het hele bos in dikke mist gehuld. De lange brede boswegen lijken hierdoor wel iets spookachtigs te hebben. Bovenop is het erg moerassig en is het lastig lopen. Na een steile afdaling volgt een volgende klim. Twee van de pittigste klimmen na elkaar is toch wel zwaar. In Stavelot besluit ik een eind te maken aan mijn vakantie, omdat ik zie dat het nog ruim 15km is naar Vielsalm, waar de eerstvolgende camping is. Met name de grote klim die al te zien is vanaf het dorp lijkt mij een te zware opgave. Vanuit Stavelot probeer ik liftend thuis te komen. Het OV is vanuit hier niet erg vlot en omvat veel overstappen en wachten. Op de snelweg naar Luik en Maastricht kan ik geen lift vinden naar Nederland. Ik besluit een lift te nemen met Anderlecht fans op weg naar een wedstrijd, zij zullen me in Luik op het station afzetten. Na de spannendste autorit in mijn leven, waarbij iedereen al een goede hoeveelheid bier op heeft (ik kreeg ook een blik), wordt ik veilig op het station afgezet. Een paar uur later ben ik weer thuis en kan ik mijn spullen gaan opruimen.
Eindeloos rechtdoor
Modder
